Dubbelwandige horizontale autoclaven met een persinrichting of met zeeftrommel Double wall horizontal autoclaves with a pressing device or with a sieve drum

Animal Rendering – Destructie Column part 29
Please scroll down for the english version

Dubbelwandige horizontale autoclaven met een persinrichting of met zeeftrommel

Na de eenvoudige en enkelvoudige horizontale autoclaven, zoals beschreven de blog van 9 sept

https://historyofdestructieoranimalrendering.com/2015/09/09/de-eerste-destructieketels-in-de-vorm-van-horizontale-autoclaven-the-first-rendering-cookers-in-the-form-of-horizontal-autoclaves/ )   volgden al snel de dubbelwandige uitvoeringen, waarvan de verwarming met stoom via de dubbele wand ging.

De autoclaaf van Stein uit 1872 had niet alleen een stoommantel maar er liepen voor een extra verwarming over de volle lengte van de autoclaaf drie stoomleidingen, die rechtstreeks waren verbonden met de stoommantel. Verder had de autoclaaf een geperforeerde persplaat, die geleid werd door de stoomleidingen en met een handwiel met spindel werd bediend.  Uiteraard had de autoclaaf de gebruikelijke uitrustingen zoals de mangaten voor vullen en lossen, stoomleidingen, aftapleiding voor vet, veiligheidsklep annex regelventiel etc.

De dubbele wand werd deels gevuld met water, dat werd omgezet in stoom en waarbij de  condens weer terug kwam in het onderste deel van de dubbele wand. Door de verdamping van het vocht uit het te verwerken materiaal of desnoods door toevoeging van extra stoom liep de druk in de autoclaaf op naar de ingestelde waarde op het regel-  annex veiligheidsventiel. Na aftappen van vet en water draaide men met het handwiel de persplaat steeds verder aan en werden zo alle vet en vocht uitgeperst, dat via de gaten in de persplaat naar het aftappunt vloeide. De overblijvende, bijna droge massa werd via het mangat onder aan de zijkant gelost. 

In dezelfde periode kwamen er - vergelijkbaar met de zeefmanden in de vertikale autoclaven -  in de horizontale destructieketels een om de lengteas draaibare zeeftrommel. Een dergelijke autoclaaf was die van Broadnax uit 1868, die bovendien door een extra zeefplaat in twee delen werd verdeeld.

Het bovenste deel bevatte  een met de hand !! bediende zeeftrommel met aan de binnenzijde daarvan rechtop staande tanden. Het vrijkomende vet en water vloeiden eerst uit de zeeftrommel vervolgens door de zeefplaat naar de bodem van de autoclaaf.

Voor een zo goed mogelijke gelijkmatige verwarming werd de zeeftrommel zo nu en dan met een slinger handmatig! gedraaid, waarbij de tanden in de trommel een extra verkleinende en dooreen mengende werking hadden. De ontstane gassen en dampen werden afgevoerd en in het ketelvuur verbrand. Aan het eind van het proces werd de zeeftrommel geopend en op de zeefplaat eronder geledigd. De resterende vaste stof en het vet werden onder in de autoclaaf net zo lang verhit totdat alle water hieruit was verdampt. Vervolgens werd het vet afgetapt om verder te worden gereinigd. 

Double wall horizontal autoclaves with a pressing device or with a sieve drum

After the single walled the horizontal autoclaves ( described in my blog of sept 9th 2015 ) were soon followed by the double hull designs, whose heating occurred with steam through the double wall.

The autoclave by Stein from 1872 had not only a steam jacket but for an extra heating there were over the full length of the autoclave three steam piplines, which were directly connected to the steam jacket. Furthermore, the autoclave had a perforated press plate, which was led by the steam lines and was served with a hand wheel with spindle.   Of course the autoclave had the usual equipments and appendages such as the manholes for filling and discharging, steam pipes, drain tube for fat, safety valve/control valve etc.

The double wall was partially filled with water, which was converted to steam and the condensation came back again in the lower part of the double wall. By the evaporation of the moisture from the material to be processed itself or - if necessary by adding extra steam  -  the pressure in the autoclave ran on to the set value on the control- annex safety valve.
After draining off the fat and water with the hand wheel the press plate was turned ever further onto and in that way all fat and moisture were squeezed out, and went through the holes in the press plate to the draining point. The remaining, almost dry mass was discharged  via the manhole at the bottom of the autoclave.

In the same period--similar to the strainer baskets in the vertical autoclaves - the  horizontal rendering boilers became at their longitudinal axis a rotating (horizontal) sieve drum.  Such autoclave was that of Broadnax from 1868, which was divided into two parts additional by an extra sieve plate.
The upper part contained a hand!! operated Sieve drum with on the inside upright rows of teeth. The fat and water first flowed out of the sieve drum then passed through the sieve plate to the bottom of the autoclave.  For the best possible uniform heating now and then the sieve drum  was manually! turned, the teeth in the drum gave an extra diminutive and mixing operation.
The resulting gases and vapours were burned in the boiler fire. At the end of the process the sieve drum was opened and emptied on the sieve plate below it. At the bottom of the autoclave the remaining solid and the fat were just as long heated until all the water evaporates. The fat was then tapped to be further cleaned and the solids removed.

De horizontale destructieketel van Stein met ingebouwde persinrichting
The horizontal rendering autoclave of Stein with hand operated pressing device.
Bron: US 124 983 uit 1872 van Stein IMPROVEMENT IN PROCESS AND APPARATUS FOR RENDERING FATS

Langsdoorsnede en dwarsdoorsnede van de destructieketel van Broadnax met de handbediende zeeftrommel met daaronder de opvangruimte voor de verwerkte vaste stof en daar weer onder die voor de vloeistoffen

Longitudinal section and cross section of the rendering cooker of Broadnax with the hand-operated screen drum with below it the reception room for the processed material and below that for the liquids

Bron: US 081 743 uit 1868 van A. Broadnax RENDERING APPARATUS

Het uit de destructieautoclaaf lossen van het verkookte kadavermateriaal The unloading of the rendering autoclave from the cooked animal carcasses

Animal Rendering - Destructie Column part 21

Please scroll down for the English version 

Het uit de destructieautoclaaf lossen van het verkookte kadavermateriaal rond 1880

Het verkookte kadavermateriaal moest handmatig weer uit de destructieautoclaaf gespit worden, waarvoor meestal iemand de autoclaaf in moest. We kunnen ons voorstellen, dat dit een zwaar en uiterst onaangenaam werk was. Bovendien koste dit veel tijd, omdat de autoclaaf eerst moest afkoelen.

Hieronder staan een paar van de methoden, die bedacht zijn om dit werk niet alleen enigszins te verlichten maar ook om dit in een veel kortere tijd te kunnen doen.

Rond 1844 deed, Ebenezer Wilson in Cincinnatti, dit via een klep in zowel de bodem van de autoclaaf als in de zeefplaat . Beide kleppen werden gelijktijdig met een ketting of een spindel via het deksel van de autoclaaf geopend, waarbij het vaste materiaal dan in één keer vanaf de zeefplaat in een opvangbak onder de autoclaaf viel. In 1874 had Wilson vier van deze autoclaven in werking, elk met een inhoud van 5,5-7 m³.

De New Yorker Husband deed dit rond 1879 door de zeefplaat voor het kadavermateriaal in de autoclaaf schuin naar het mangat toe te leggen.

De autoclaaf uit 1867 van William Perry uit Massachusetts kon in het midden met een ketting om zijn dwars as gedraaid worden. Aan het ene uiteinde van de autoclaaf was de opening voor het vullen en het ledigen. De andere kant had een zeef met daaronder een aftapkraan.

De stoom werd via een leiding door het lager van de dwarsas in de autoclaaf geleid. De autoclaaf werd rechtop gezet en via de aftapkraan aan de onderkant werd continu het ontstane vet en lijmwater naar een ander vat afgetapt. De vaste materiaal op de zeef bleef zo “droog” en constant volledig aan de werking van de stoom blootgesteld.  Na afloop van het proces werd de druk afgelaten, de aftapkraan losgekoppeld en de vulopening geopend. Het geheel werd met de ketting een halve slag gedraaid waarna de vaste resten uit de autoclaaf uit vielen om elders tot meststof te worden vermalen.

The unloading of the rendering autoclave from the cooked animal carcasses aroud 1880

The cooked material had to removed from the rendering autoclave or “digester” by carving out manually, for which usually someone had to go into the digester. We can imagine, that this is a heavy and extremely unpleasant work. In addition to that, this costs much time because of the fact that the autoclave first had to cool down.

Below a few of the methods are descripted, not only designed to relieve this work a little bit  but also to be able to do this in a much shorter time.

Around 1844, Ebenezer Wilson in Cincinnatti, did this by means of a valve in both the bottom of the digester as in the false seave bottom. Both valves were simultaneously opened with a chain or a spindle through the lid of the digester, after which at one time the solid material fell directly from the sieve plate into a container under the digester. In 1874 Wilson had four of these autoclaves working, each with a capacity of 5.5-7 m3.

The New Yorker Husband did this around 1879 by putting in the digester the sieve plate for the cadaver material diagonally towards the manhole.

In 1867 William Perry’s digester from Massachusetts could be rotated with the aid of a chain around its cross axis in the middle. At one end of the digester was the opening for filling and emptying. The other side had a screen with a drain valve.

The steam was led into the digester through a conduct-pipe through the bearing of  the transverse axis. The digester was put upright and via the drain valve at the bottom the resulting grease and glue water were continuously drained to another barrel. In that way the solid material on the screen remained "dry" and also constantly exposed to the full influence  of the steam.  At the end of the process, the pressure was released, the drain valve disconnected and the filling opening opened. With the chain the whole thing was turned a half turn after which the remains fell from the autoclave for being ground elsewhere to fertilizer. 

De van buiten af bedienbare los opening aan de onderkant van de autoclaaf uit 1844 van Wilson.

From the outside controlled unloading valves in seave and bottom of the autoclave from 1844 by Wilson 

Bron: L.A. Andès: Animal Fats and Oils  1898  p. 33

Het ontstaan van het “hart” van de destructie . The birth of the center of animal rendering

Animal Rendering - Destructie Column part 16
Please scroll down for the English version

Het ontstaan van het  “hart” van de destructie   

In de zeventiende en achttiende eeuw deden Papin en Pasteur vindingen, die een definitieve doorbraak zouden vormen voor nieuwe verwerkingsmethoden voor kadavers en dergelijke. Zij werden voortaan niet alleen meer onschadelijk gemaakt maar konden meteen ook worden omgezet in nuttige producten.

Met de vindingen van Papin en Pasteur is de destructieautoclaaf of “rendering cooker” geboren: het met verzadigde stoom onder druk onschadelijk maken en doen uiteenvallen van kadavers en ander dierlijk afval.

Hoe zat dat?

Rond 1850 ontdekte Louis Pasteur dat rotting, bederf en diverse ziekten werden veroorzaakt door bacteriën en dat koken in water niet alleen rot en bederf stopt maar ook de ziektekiemen doodde. Het proces van kortstondige verhitting van een product waarbij de schadelijke bacterien worden vernietigd, zonder het product zelf te beschadigen is met de naam “pasteuriseren” dan ook naar hem vernoemd.
Dankzij het werk van Pasteur en doordat kadavers en dergelijke zelf al voor 75% uit water bestaan, ontdekte men dat zij alleen al door een hittebehandeling onschadelijk werden gemaakt. Het was dus niet persé nodig ze te verbranden.

Denis Papin ontdekte niet alleen dat bij een hogere druk water bij een hogere temperatuur kookt. Rond 1679 ontdekte hij ook dat groenten, vlees en zelfs botten bij hogere druk veel sneller en gemakkelijker “gaar” werden.  Hij deed zijn ontdekkingen met een ijzeren ketel, waarop het deksel volledig afsluitbaar kan worden vastgeklemd: de Papiniaanse Pot. Om exploderen te voorkomen ontwikkelde hij ook de eerste veiligheidsklep.

In 1681 maakte hij in zijn uitvinding een krachtige en voedzame bouillon door botten door vlees in drie uur bij een druk van 2-3 atm. en een temperatuur van 121-135 °C  te verkoken. Deze druk verkreeg hij mede door het tot stoom verdampende water. Deze bouillon deelde hij dan uit aan de armen.

Papin zag het sneller gaar worden van vlees en botten als een soort “verteren” en noemde zijn apparaat een daarom een “digesteur”.

Onder meer vanwege het explosiegevaar zou het nog een eeuw duren voordat Napoleon de Papiniaanse Pot in zijn legerkeukens zou gaan gebruiken en in de tweede helft van de negentiende eeuw begon hij de opmars als “autoclaaf”. Uiteindelijk veroverde de Pot in 1915 als “snelkookpan” ook de huishoudingen in de wereld.

Vanaf ongeveer de tweede helft van de negentiende eeuw tot vandaag de dag is, dankzij de vindingen van Papin en Pasteur de destructieautoclaaf of “rendering cooker” nog steeds het hart van de destructie.

The birth of the center of animal rendering

In the seventeenth and eighteenth centuries  Papin and Pasteur did inventions, which would constitute a final breakthrough for new processing methods for animal carcasses and so on. They were now not only more destroyed but they were made inoffensive and could also be converted into useful products.

With the inventions of Papin and Pasteur the rendering cooker was born: With saturated steam under pressure making inoffensive and disintegrate the animal waste.

How was that?

Louis Pasteur discovered around 1850 that rotting, decay and various diseases were caused by bacteria and that cooking in water not only stops rot and decay but also killed the disease-germs. The process of momentary heating of a product where the harmful bacteria are destroyed, without damaging the product itself is named after him "pasteurization".

Thanks to the work of Pasteur and because carcasses and such already exist for 75% water, it was discovered that they were made harmless by heat treatment alone. So it was not necessarily needed to burn them.

Denis Papin discovered not only that at a higher pressure water boils at a higher temperature. Around 1679 he also discovered that vegetables, meat and even bones at higher pressures were much faster and more easily "cooked".  He did his discoveries with an iron boiler, which can be clamped the lid fully secured: the (steam)digester. By the way To prevent explode he developed also the first safety valve.

In 1681 he made in his invention a powerful and nutritious broth by bones by cooking meat in three hours at a pressure of 2-3 atm. and at a temperature of 121-135 ° C. He obtained this pressure, by evaporating the water from the meat into steam. The broth he shared out to the poor.

Papin considered this fast cooking of the meat and the bones as a kind of digesting  and called his device therefore a "digesteur" or digester.
Because of the risk of explosion it would still take a century before Napoleon will use the steamdigester in his army kitchens and in the second half of the nineteenth century the digester began the advance as "autoclave". Eventually the digester captured in 1915 as "pressure cooker" the households in the world.

From about the second half of the nineteenth century until nowadays thanks to the inventions of Papin and Pasteur the autoclave as rendering cooker is still the heart of animal rendering: 

Ondanks al zijn briljante uitvindingen sleet Denis Papin zijn laatste levensjaren Londen in eenzaamheid en armoede. Door de gehele wetenschappelijke wereld vergeten stierf hij rond 1710. Zijn precieze sterfdatum is onbekend ….   

  

Despite all his brilliant inventions lived  Denis Papin the last years if his life out in London in loneliness and poverty. Throughout the scientific world's forgotten he died about 1710. His precise date of death is unknown ....   
bron http://en.wikipedia.org/wiki/Denis_Papin